کلام جاودانه

تحليلي از جايگاه و عظمت نهج البلاغه است. نويسنده با اشاره به اينكه كلامها و سخنها يا كلام وحي هستند يا كلام حاملان وحي و يا كلام طبيعي، به عظمت و اوصاف قرآن به عنوان تنها كتاب آسماني و وحي الاهي پرداخته و ضمن بررسي عظمت سخن و كلام علي (ع) با نگاهي انسان‏شناختي، نوع انسان را به انسان هادي و انسان هابط تقسيم كرده است. وي معتقد است مسئوليت انسان هادي، نجات انسان هابط است و وسايل نجات داشتن، سيره و ذات پاك و درست و سپس سخن نوراني است. وي با اشاره به مقامات عرفانيِ انسان هادي و از جمله علي (ع)، او را آموزگار و صاحب حكمت مي‏داند و نهج البلاغه را كتاب حكمت و عدالت و نورانيت مي‏خواند. در ضميمه كتاب، نويسنده مفاهيم قسط و عدالت و توحيد را تفصيل بيشتري داده و آسيبهاي انقلاب اسلامي را گوشزد كرده است.